Krew dalej z niej leci, jednak jakby trochę zwolniła. -Dobrze, próbuj dalej. Skup się bardziej wyobraź sobie ranę, to jak ją chcesz zregenerować. Poczuj z nią pewnego rodzaju więź- Mówię.

-Dobrze, krew ustąpiła. Teraz dalszy etap, zregeneruj ranę do końca- Mówię patrząc na swoją rękę.

Zaczynają się zrastać, jednak gdy już był prawie koniec znów się rana rozrosła i znów leci krew. Syknąłem z bólu po czym powiedziałem -Nie trać równowagi umysłu, skup się bardziej-.

Tym razem krew ustąpiła szybciej, zostało jeszcze uleczyć ranę do końca. Pomału zaczyna się zrastać. -Dobrze, już prawie Mówię obserwując wyczyn Mashiego.

Po chwili skończyłeś. Rana była uleczona, jednak w tym czasie jeden z przegranych przypatrywał się nam. -Pomożecie mi?- Zapytał słabym głosem po czym pokazał na pokaźną ranę na nodze.

Krwi jest dużo więcej niż w mojej ranie.-Dobrze ci idzie, ale musisz się bardziej skupić- Mówię, twój pacjent niemal jest sparaliżowany już z bólu.

Krew trochę zwolniła wypływać, co na pewno wydłuży ci czas na uleczenie zanim chłopak się wykrwawi. -Skup się bardziej, musi ci zależeć na tym aby uleczyć, nie możesz tego robić z przymusu- Mówię

Na mojej twarzy pojawia się ironiczny uśmieszek. "No do dajesz, oby ci się udało" pomyślałem sobie patrząc na twoje starania. Krew już prawie ustała, rana zaczyna pomału się zrastać.