"Pokaż mi co potrafisz..."

Świat wokół ciebie zaczyna ciemnieć (zaczynając od horyzontu i idąc w twoją stronę, ze wszystkich stron). Kolory blakną i stają się wypłowiałe. Cały twój umysł wypełniają posępne i niesamowicie smutne myśli. Nagle wszystko wraca do normalności, a twój umysł nie utrzymuje pełnej sprawności przy tak dużym wstrząsie (po różnicy). Zaczyna ci się kręcić w głowie i robi ci się słabo. Po chwili, kiedy zaczynasz znów widzieć wyraźnie słyszysz mój głos: "Rozumiesz już??"

"Nie gadaj tyle, atakuj!"

-Sharingan!
Szukam cię wzrokiem. Składam pieczęci i używam Hana Kahen, którym atakuję ciebie. W międzyczasie łapię cię w Utakatę, sprawiając, że jesteś związany przez węże i nie widzisz owych kwiatów(bo chyba na mnie patrzysz nie)(a ja mam Talent Genjutsu, a ty nie )

-Mój umysł jest całkiem w porządku!
Przejmuję kwiaty które wytworzyłeś, więc teraz lecą na ciebie dwie fale. Słyszysz mój głos z każdej strony.
-Podoba się?
Jeszcze raz używam Utakaty, powodując, że całe twoje ciało płonie, a ty jesteś trzymany przez stalowe liny.

Używam Seppaku no Jutsu, aby wywołać w twoim umyśle wstrząs, a co za tym idzie, żeby zniwelować twoje Genjutsu.
,,Fajne są takie walki na Genjutsu"
Nagle z każdej strony leci na ciebie 100 kunai, a za nimi kule ognia.

Aktywuję pieczęć, co powoduje wzrost mojej chakry, a co za tym idzie: uwolnienie się ze wszystkich genjutsu, którym jestem poddany. Rozglądam się w koło poszukując cię.
-Ehh... walki genjutsu... mnie kręcą!