Kiedy dotarłeś do budynku radnych gdzie swe kroki od razu skierowałeś wprost do "Biura Misji" poczułeś pewnego rodzaju satysfakcje ,że chcesz coś dziś robić. Kiedy wszedłeś do środka twoim oczom ukazała się postać mężczyzny w podeszłym wieku ,który stał do ciebie plecami wpatrując się przez okno. Na twoja obecność prawie ,że nie zareagował a kiedy poprosiłeś o misję z za pleców rzucił ci jakiś zwój...

Zapukałeś do drzwi i musiało minut sporo czasu za nim ktoś ci je otworzył. Nastał brzęk starego drewna i drzwi się uchyliły a w wejściu pojawiła się stara przygarbiona kobieta podpierająca się drewniana laską. Spojrzała na ciebie dziwnie marszcząc przy tym już pomarszczone brwi i oznajmiła a raczej zapytała swoim lekko przeschniętym głosem:
-Kim żeś młodzieńcze jest? Szukasz czegoś?

Kobieta skrzywiła się lekko ,by po chwili podrapać się po głowie. Nastała chwila dziwnej konsternacji po czym kobieta zrobiła duże oczy mówiąc:
-Ah tak rzeczywiście mój puszek....w takim razie zapraszam do środka...
Kobieta mówiąc uchyliła szerzej drzwi ręką wskazując na wnętrze najwidoczniej cie zapraszając. Najlepiej jesli uda ci się wyciągnąć jakieś informacje na temat tego kota...

Kobieta znów zmrużyła brwi ciężko myśląc ,po kilku sekundach ciszy przerwała ją mówiąc oschle:
-Puszek był koloru białego wręcz śnieżno-białego. Był taki grubiutki i milutki zawsze o wschodzie słońca wypuszczałam go na ogródek by mógł sobie po-chadzać czy załatwić swoje potrzeby. Lecz wczorajszego dnia wypuściłam go na ogród a ten nie wrócił zamiast tego jakiś dziwny czarny kot próbuje się wemknąć do domu.... dzień za dniem przychodzi i drapie po moich drzwiach kilka razy go przeganiałam ale nie daje za wygraną....
Po chwili kobieta urwała patrząc się w bezruchu w jeden punkt..

przepraszam poprawka nie doczytałem ostatniego zdania

wstaje i pytam się
co się stało?
i po sekundzie odwracam się

Nic się nie stało kobieta po-prostu tępo patrzyła się w ścianę bez przyczyny najwyraźniej w jej wieku było to normalne. Nagle w pokoju zapanowała cisza ,przerwana przez cichy odgłos drapania do drzwi ogrodu. Kobieta poruszyła się spojrzała an ciebie i odpowiedziała:
-To pewnie ten czarny kto co męczy mnie po odejściu mojego puszka...
Wstała i skierowała swe kroki wprost do drzwi , które otworzyła a tam ukazał się czarny kot , który najwyraźniej znał starą kobietę. Jednak ona go odrzucała.